Techniki fotograficzne wykorzystywane były od wielu lat do sporządzania profesjonalnych dokumentacji. Przykładem takiego zastosowanie fotografii jest konserwacja zabytków. Konserwator, który prowadzi prace, równolegle dokumentuje ich przebieg poprzez precyzyjne opisy kolejnych zabiegów oraz ich fotografowanie. Przed przystąpieniem do prac konieczne jest udokumentowanie stanu obiektu, w jakim dotarł on do rąk konserwatora. Wykonuje się zdjęcia całego obiektu w różnych ujęciach oraz wszystkie jego części. Osobnymi zdjęciami uwiecznione są objawy zniszczeń, którymi zajmować się będzie konserwator. Przydatne są zdjęcia makro, na których zobrazować można charakter spękań materiału, ataku mikrobiologicznego, pozostałości pierwotnych farb, itd. Oprócz tradycyjnych fotografii w świetle dziennym, do prac dokumentacyjnych wykorzystuje się zdjęcia w ultrafiolecie, podczerwieni, a czasem również zdjęcia rentgenowskie. Wszystkie te sposoby przydają się do zdiagnozowania stanu obiektu i jego historii, polegającej na określeniu, co jest elementem oryginalnym, autorskim, a co dodane zostało wtórnie. Później, już w trakcie trwania prac, uwieczniany jest każdy zabieg, a niektóre nawet w kilku etapach. Fotografuje się na przykład kolejne etapy oczyszczania powierzchni tak, aby było porównanie ze stanem przed czyszczeniem.
