Zdjęcie wykonane przy pomocy substancji barwiącej, tylko w jednym kolorze nazywamy fotografią monochromatyczną. Nie zawsze, ale najczęściej jest to obraz czarno-biały. Przykładem takiej fotografii jest nieprzetworzone zdjęcie, takie jak na przykład sepia. Może ona występować w trzech formach, a mianowicie jako negatyw, odbitka, lub diapozytyw. Często uzyskuje się taką fotografię przy wykorzystaniu tak zwanych filtrów barwnych, które obecnie występują jako płaskie nasadki na obiektyw. Co do negatywu, to w tym przypadku mówimy o odwrotności jasności, lub ciemności tonów w obrazie, w stosunku do ich oryginału. Zatem przy obrazie ciemnym wykorzystany zostanie jasny negatyw i odwrotnie w przypadku obrazu, który będzie jasny. Diapozytyw natomiast określa naniesienie omawianego obrazu na przezroczysty materiał, albo też taki, który powstał w środku tegoż materiału. Najczęściej jednak nazywamy go potocznie kliszą. W dzisiejszych czasach fotografia monochromatyczna, jako nieco bardziej skomplikowana technika jest wykorzystywana przez fotografów zajmujących się fotografią artystyczną, lub takich, którzy mają nieco większe pojęcie o tej profesji, niż przysłowiowy „zwykły śmiertelnik”, który to jest zwolennikiem fotografii barwnej, czyli kolorowej. Omawiany tu typ fotografii ma zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, a także w przypadku prac badawczych.
